Reisblog Webdy

We zijn al om 9.00 uur op Schiphol. Het inchecken ging heel snel. Daarna hebben we de Australische dollars opgehaald bij het GWK. We gaan door de douane en hierna ontbijten we. Voor we het weten is het 11.50 uur en zitten we in het vliegtuig. We vliegen met Singapore Airlines en de voorzieningen aan boord zijn geweldig. We krijgen zelf een menukaart waaruit we een keuze uit 2 gerechten kunnen maken. We hebben allebei films gekeken en games gespeeld. Hierdoor gaat de tijd erg snel. Om 6.30 uur Singaporese tijd (13 juni) zijn we op Singapore Airport.

Onze overstaptijd is 3 uur voor onze volgende vlucht naar Sydney (vertrek om 9.30 uur). De vlucht vertrekt op tijd. Tot onze verbazing is de vluchtduur maar 6 uur in plaats van 7 uur. We komen hierdoor om 18.15 uur aan in Sydney. Na de paspoortcontrole is er nog een zeer strenge controle op ingevoerde levensmiddelen (vlees, boter, etc). Onze koffers moeten weer door de scan heen. Zelfs schoenen in de koffer moeten helemaal hygiënisch schoon zijn. Hier hebben wij ons snel uitgepraat. Om 19.15 uur staan we buiten op de bus te wachten. Na een kwartier komt onze bus. Nou ja, bus? Een afgetrapte bak. We dachten dat de bus direct langs de hotels gingen maar nee. De chauffeur gaat eerst nog mensen ophalen bij het Domestic vliegveld. Hier moeten we weer overstappen in een andere bus. Na een rondrit van 1 uur staan we eindelijk voor ons hotel, Hotel Menzies. Eén voordeel, na deze vermoeiende reis staat een kruier voor het hotel om onze koffers te dragen. En dan nog wat eten. Na één uur zoeken, hebben we nog geen eettentje gevonden, we gaan terug naar ons hotel. De roomservice biedt uitkomst! O ja, en voor onze honeymoon krijgen we een fles champagne. En dat is 1.

Vandaag staan we vroeg op want we hebben maar 1 dag om Sydney te verkennen. Vanuit het hotel lopen we naar Circular Quay. Vanuit hier heb je mooi uitzicht op de Harbour Bridge en het Opera House. Van Circular Bay wandelen we via The Rocks naar de Harbour Bridge. Vanaf de Harbour Bridge heb je een schitterend uitzicht op het Opera House en kun je mooie plaatjes schieten. Vanaf de Bridge lopen we via de Cahill walk naar het Opera House. Natuurlijk zijn we naar binnen gegaan maar voor een rondleiding hebben we te weinig tijd. We wandelen door Macquariestreet naar de Sydney Tower. Onderweg komen we het House of Parliament tegen. In die straat zie je veel Engelse invloeden. In de Sydney Tower gaan we helemaal naar boven voor een uitzicht over Sydney en omgeving (22 AUD p.p.). Het uitzicht is fantastisch en we zien zelfs ons hotel liggen. In de Tower kunnen we ook iets eten wat we natuurlijk willen doen. Dit gaat echter met een omweg. Eerst moet je met de lift terug naar beneden om vervolgens weer met een privé-lift naar het restaurant te gaan. Beneden moet je eerst aangeven wat voor soort lunch je wil nuttigen en je moet direct betalen. Bij aankomst boven lever je het ticket in en mag je onbeperkt gebruik maken van het buffet. Voor het eerst in ons leven eten we kangaroe, emu (struisvogel) en kameel en het is allemaal heerlijk. In het restaurant draait de vloer waardoor je tijdens de lunch heel Sydney en omgeving voorbij ziet komen. Gedurende het eten zijn we één keer rond gedraaid. Om de hoek bij Sydney Tower ligt Queen Victoria building. Een heel groot winkelcentrum in Engelse stijl en luxe winkels. Vlakbij Queen Victoria building ligt St. Andrews Cathedral. Deze kathedraal valt aan de buitenkant erg tegen en is zeer klein. We wandelen door een aantal straten en komen uit bij Darling Harbour. Hier hebben we kennis gemaakt met de monorail. De monorail loopt 3 meter boven de grond door een deel van Sydney heen. Via de Darling Harbour kade (Sydney Aquarium) gaan we terug naar ons hotel. We zijn erg moe van het vele lopen en de vlucht naar Australië. We houden om 15.30 uur even een siësta. Gelukkig hebben we ’s middags in Darling Harbour een aantal leuke restaurantjes gezien zodat we ’s avonds buiten de deur kunnen eten. Bij terugkomst in het hotel krjigen we een pakketje bezorgd met de reisbescheiden en de zeer beknopte routebeschrijvingen. Het zal de komende weken her en der wel even zoeken worden maar gelukkig hebben we in Nederland een goede atlas gekocht.
20 graden

Om 10.00 uur wordt de huurauto bij ons hotel afgeleverd. En dan moet je gelijk links rijden in een grote stad als Sydney. Onze auto is een Hyundai Sonato en dat is ook geen kleine auto. Gelukkig hebben we gisteravond al gekeken hoe we de stad via de Harbour Bridge moeten uitrijden dus dat is een voordeel. Na de Harbour Bridge volgen we de Pacific Highway. Bij Mt Colah verlaten we de Pacific Hwy om naar Ku-ring-chase NP te gaan. Bij Bobbin Head stoppen we om een wandeling te maken. De wandeling gaat door een soort mangrove. In de mangrove zitten hele kleine krabjes. In het National Park zijn wel veel varens. Vanaf Bobbin Head rijden we terug naar de Pacific Hwy om onze weg te vervolgen. We moeten eerst weg 83 volgen want op een andere manier kunnen we de Pacific Hwy niet op. Vervolgens de Pacific Hwy gevolg tot aan de afslag Cessnock. Na de afrit volgen we weg 82. Onderweg stoppenwe voor een lunch. Om 14.30 uur komen we aan bij het Comfort Inn Cumberland hotel. Snel ingecheckt en de koffers uitgeladen om hierna naar de wijngaarden te gaan. Bij het Tourist center winnen we eerst informatie in. We rijden ongeveer 20 minuten door de wijngaarden voordat we stoppen bij Tower Estate. Hier kunnen we geen rondleiding krijgen omdat het te klein is. De rondleidingen zijn alleen op grote wijngaarden om 11.00 uur in de morgen. We mogen wel wijn proeven. Dit is de Hunter Valley Shiraz 2002. Deze is zo lekker dat we 2 flessen kopen. We volgen de wijnroute verder en we komen weer terug in Cessnock. Op de hotelkamer maken we een fles wijn open. Hij smaakt erg goed. ’s Avonds eten wej in Cessnock. Hier leren we weer iets nieuws. Niet iedereen krijgt in Australië zomaar een drankvergunning. Het restaurant waar wij zijn, heeft dit ook niet. De drank kunnen we in de bar ernaast kopen en in het restaurant nuttigen.
20 graden

Deze ochtend staan we weer vroeg op. Wij doen eerst inkopen bij de plaatselijke Aldi (die hebben ze hier ook). Even langs de bakker voor het ontbijt. Hierna rijden we vanuit Cessnock via Kurri Kurri naar Hexham. Bij Hexham gaan we de Pacific Hwy op. Na een aantal kilometers verlaten wij die weer bij Raymond Terrace om naar Lemon Tee passage te rijden. Hier is namelijk een Koala Reserve. We maken een wandeling van ongeveer 5 kilometer door het Koala Reserve. Wij zoeken, zoeken, zoeken maar geen Koala gezien. Maar wel 2 pelikanen en een kookaburra (vogel). We kopen een aantal biertjes in een Liquorstore. De verkoper (een echte Australiër) vertelt ons dat de koala’s overdag slapen en ’s avonds levendig worden. 10 jaar geleden zag je ze in Lemon Tee passage nog op de straat lopen maar dat gebeurt nu niet meer. Van Lemon Tee passage rijden we naar Annabay waar we lunchen. Omdat we Boat Harbour (plaatsje aan de South Pacific) niet kunnen vinden, rijden we door naar Nelson Bay. In Nelson Bay waait het enorm hard. Op de pier waaien we even flink uit. Terug bij de auto zien we een pelikaan vliegen. Hij heeft hele grote vleugels en zweeft met de wind mee. Fantastisch om te zien. Vervolgens op naar Shoal Bay. Hier wandelen we naar Zenith Beach. Door de enorme wind is er flinke golfslag. Een mooi wit strand met blauw water. Er leidt maar één weg naar Shoal Bay dus we moeten van Shoal Bay weer terug naar Raymond Terrace. Hier gaan we weer de Pacific Hwy op. Na 15 km is de afslag Stroud/Gloucester. Vanaf de Pacific Hwy moeten we nog 80 km rijden. Een zeer heuvelachtig landschap waar de weg hier en daar erg slecht is. We maken onderweg nog een wegopbreking meet. We staan eerst te wachten voor een rood stoplicht. Na 5 minuten komt een pick-up truck met zwaailichten ons tegemoet. De pick-up truck draait vervolgens. Achterop zit een elektronisch bord met de tekst “Follow me”. Deze truck leidt ons langs de opbreking. Uiteindelijk via Stroud (kleine stop) naar Gloucester. Om 16.00 uur komen we aan bij Gloucester Country Lodge. We hebben een grote lodge met 3 slaapplaatsen en een mooi uitzicht op de bergen. Het is erg fris in de avond dus we maken geen gebruik van het buitenzwembad. ’s Avonds eten we in de bistro/restaurant naast de Lodge. Andreas een grote T-bone steak en Wendy een rib-eye. Het smaakt heerlijk. Bij terugkomst op de kamer is het zo koud dat we het elektrisch kacheltje op 2000 Watt zetten. Ook dat helpt niet dus duiken we vroeg onder de dekens.
18 graden

We zijn vandaag vroeg wakker. Om 8.30 uur checken we uit en het is nog steeds erg koud. We geven eerst onze auto te eten en daarna kopen we ons ontbijt in Gloucester. Via Wingham en Taree gaan we de Pacific Hwy op. In Taree rijden we even verkeerd maar hierdoor zien we wel sinasappelbomen en vlierhonden. De Pacific Hwy volgen we tot aan Kew. Bij Kew pakken we de Ocean Drive (toeristische route). Tussen Bonny Hills en Lake Cathie zien we de South Pacific die heel woest is. Helaas is dit het enige punt want verder kun je vanuit de auto weinig zien van de Oceaan. Om 12.30 uur zijn we in Port Macquarie. Een zeer drukke stad en vindt dan je hotel maar eens want een routebeschrijving hebben we niet. Het Visit Information Centre biedt uitkomst. Het hotel Country Comfort Port Macquerie ligt heel dichtbij het centrum. De hotelkamer is nog niet klaar dus we gaan eerst het stadje in voor een snelle hap. We willen namelijk gauw naar het Billabong Wildlife park. Dit park ligt een kwartiertje rijden van het hotel. We zijn net op tijd om één koala van dichtbij te bewonderen en hem aan te raken. De overige koala’s zitten allemaal te slapen. Vervolgens komen we bij de kangaroes. We dachten dat ze achter een hek zouden zitten maar een aantal loopt vrij rond. Ze komen zelfs naar ons toe. Hierna langs de vogels. De meesten kunnen praten maar als de videocamera te voorschijn komt, houden ze hun bek. Ook komen we de familie van Mickey (onze valkparkiet) tegen en tot slot grote roofvogels. Daarna langs de aapjes en dat is het einde van het park. Vanaf het park rijden we terug naar het hotel. Vervolgens het stadje in om even wat te drinken maar dat valt niet mee. Je kunt wel wat drinken maar meestal geen alcohol (i.v.m. vergunning). Uiteindelijk toch een terrasje aan de oceaan gevonden. Opeens zien we heel dichtbij dolfijnen zwemmen! Een mooi gezicht. Gisteren hebben we veel moeite gedaan om pelikanen op de foto en video te zetten maar vandaag zijn ze in Port Macquarie in overvloed. We zitten vlakbij een pelikanen eiland. Helaas vinden we geen leuk eettentje. We besluiten om in het hotel te gaan eten. Het eten is er goed. We krijgen een toetje van het hotel i.v.m. onze honeymoon. Het toetje is te danken aan een Nederlandse jongen die al 3 jaar in Australië woont. Na het diner is het goed toeven aan de bar.
20 graden

Deze ochtend doen we rustig aan. Om 9.30 uur checken we uit. We nuttigen een Engels ontbijt bij een café in Port Macquarie. Dit smaakt heerlijk. Nu is het tijd voor Wendy om te gaan rijden. Vanuit Port Macquerie nemen we weg 34 naar de Pacific Hwy. Het reisboek heeft niks in de planning staan dus we moeten zelf iets verzinnen. Bij Kempsey volgen we een toeristische route van 37 km lang naar South West Rocks met als bestemming Trail Bay Gaol. Trail Bay Gaol is een gevangenis uit de 19e eeuw. Vanaf de wachttoren hebben we een mooi uitzicht over de oceaan. Vlakbij de gevangenis zit een restaurant. Hier eten we een hele dikke (hoge) Gourmet burger. De burger is wel 20 cm hoog. Een BigMac is er maar klein bij. We zitten lekker in de zon en het lijkt wel 25 graden. Van South West Rocks nemen we een sluiproute naar de Pacific Hwy. Pacific Hwy tot Macksville gevolgd. Bij Macksville de afslag genomen om naar The Star Bierhuis te gaan. Eventje zoeken maar we vinden hem. Het blijkt een gewone pub te zijn. Niks bijzonders. We gaan dus ook niet naar binnen. Vervolgens de weg naar Bowraville gepakt. Na Bowraville is er een splitsing naar Bellingen. Onderweg denken we nog: waar komen we uit! We moeten over een onverharde weg dwars door een soort regenwoud rijden. Uiteindelijk komen we weer in de bewoonde wereld terecht. Na even zoeken vinden we het Bellinger Valley Motor Inn (Tourist Information Centre zijn echt een uitkomst). Om 16.45 uur bedenken we ons dat het morgen zondag is en de vraag is of de benzinepompen dan wel open zijn. Voor ze zekerheid tanken we de auto nog even vol. Vanavond doen we lekker makkelijk en eten we in het restaurant bij het motel. Voor het eten raken we bij de open haard aan de praat met een Australisch echtpaar. Het is erg gezellig en leuk om te horen hoe ze hier leven.
20 graden

Om 3.00 uur worden we allebei wakker van de regen. Het komt met bakken uit de hemel zetten. Dit willen wij wel eens zien maar het is aardedonker buiten. We proberen weer te slapen en om 7.45 uur staan we op. Het is zondag en de winkels zijn dicht dus laten we het ontbijt op onze kamer bezorgen. En dat is ons zeer goed bevallen. Je kunt namelijk een warm ontbijt krijgen (scrambled eggs with bacon). Na het ontbijt vertrekken we naar Byron Bay. Het is regenachtig en bewolkt. Vandaag komen we volgens de reisinformatie weinig tegen dus hebben we de Pacific Hwy tot aan Ballina gevolgd. Hier de Highway af en de Tourist drive 30 genomen. Weg 30 leidt ons langs de kust. Om 13.15 uur arriveren we in Byron Bay. Helaas nog steeds geen zon maar wel heel veel wind. We kunnen direct inchecken in het Lord Byron Resort Motel. We gaan hierna direct het stadje verkennen. Het is een stad met veel winkels en een druk centrum. Je ziet vooral veel surfboarders rondlopen. Verder veel winkels met kunst. Aan het strand staat een harde wind en we waaien even lekker uit. Hierna is het tijd om iets te drinkenk in een café. ’s Avonds eten we heerlijk bij een Italiaans restaurant. En een lekker Tiramisu toetje dat ze hadden!
15 graden

Vanmorgen hebben we lekker uitgeslapen want we hebben een rustdag. We lopen naar het centrum voor een ontbijt. Vandaag is het een goed gevulde omelet. We kunnen de lunch overslaan. Bij het strand zien we echte papagaaitjes. Ze staan op de film maar of dit gelukt is ??? ze vliegen namelijk erg snel en ze zitten nauwelijks stil. Hierna lopen we terug naar het hotel om onze auto te pakken. We rijden met de auto naar het Lighthouse “Cape Byron”. Hier ligt het meest oostelijke punt van Australië. Na een stukje lopen denken wij dat we er zijn. Maar schijn bedriegt. Er volgt nog een hele klim naar beneden maar dit is de moeite waard. Iets terug van het oostelijke punt ligt een klein baaitje, we wandelen daar langs het strand. De watertemperatuur is lekker. En nu de lange klim terug naar boven. Dit valt erg tegen maar je moet het er gewoon voor over hebben. De auto brengen we terug naar het hotel en we rusten hier uit van onze lange wandeling. ’s Middags winkelen we in het centrum. We nemen een boemerang als souvenir mee.
18 graden

De wekker loopt om 8.00 uur af. We pakken de auto in en halen een broodje bij de plaatselijke bakker. Na het ontbijt rijden we een klein stukje over de Pacific Hwy richting Ballina. Na 10 km volgt de afslag Lismore. Dit is tourist drive 32. Vervolgens komen we langs de plaatsjes Nimbin, Blue Knob, Ulci en Murwillumbah. Nimbin is een klein plaatsje waar de huizen mooie tekeningen op de muren hebben. Helaas kunnen we nergens een parkeerplaats vinden om dit vast te leggen. De route is heel mooi door een bergachtig landschap. Via Murwillumbah naar Tweed Head waar we de Pacific Hwy op gaan. Dit valt niet mee want het is een wirwar van wegen maar uiteindelijk vinden we de M1 richting Brisbane. Onderweg pakken we een tussenstop voor onze lunch. Na 30 km nemen we de afslag Nerang. Ook in deze stad valt de bewegwijzering niet mee. Dit ligt misschien aan de staat Queensland. De overgang tussen de staat New South Wales en Queensland zijn we op de M1 gepasseerd. De bewegwijzering verandert gelijk zichtbaar. We vinden de juiste weg richting Beechmont. Op een aantal plekken langs deze weg hebben we uitzicht op de Gold Coast. Een erg lelijk gezicht om al die wolkenkrabbers aan de kust te zien liggen met al dat mooie groen erom heen. Via Beechmont komen we in Canungra waar de afslag naar Q’reilly’s Rainforest Guest House ligt. Een weg van 36 km lang die ons langs een wijngaard, lama’s en een mooi uitzichtpunt leidt. De weg naar boven is erg smal en op veel plaatsen is er maar plaats voor 1 auto. Op vele punten staan dan ook de borden “Give away”, “One lane”, “Blind Curve” en “Prepare to stop”. De laatste kilometers rijden we door het regenwoud. In het Guesthouse worden we vriendelijk ontvangen en rondgeleid door het hotel tot aan onze kamer. Na het uitladen van de koffers wandelen we nog even rond. We komen hele mooie papegaaien tegen en tevens kalkoenen. In het regenwoud hebben we over de toppen van de bomen gewandeld. Er ligt een mooie hangbrug welke tientallen meters boven de grond hangt en ons door het regenwoud leidt. Hierna bezichtigen we in de botanische tuin. Door de winter staat er weinig in bloei en zijn we daar snel uitgekeken. Terug in het Guesthouse drinken we in de cocktailbar lekkere cocktails. We kunnen om 18.00 uur aan tafel voor een 3-gangenmenu. Na het diner openen we op de kamer de fles Killawarra Premium Australian Brut. Deze hebben we van het hotel voor ons huwelijk gekregen. Het is deze vanavond erg koud. De verwarming draait sinds onze komst op volle toeren. De temperatuur is rond het vriespunt.
20 graden

Om 8.45 uur vertrekken we uit Lamington National Park. We moeten dezelfde slingerende smalle weg weer terug rijden naar Canungra. Na 5 minuten rijden komen we de eerste kangaroo tegen. Die springt snel de weg over. Het is een kleintje. Vervolgens komen we er nog 4 tegen. De laatste is een grote kangaroo. Wendy wil een foto maken maar dat lukt niet. Hij gaat er als een speer vandoor. En jawel, net als in Noorwegen, lopen hier ook koeien op de weg. Vanaf Canungra volgen we weg 90 naar Tamborine. Vanaf Tamborine weg 92 naar Beenleigh. Hier gaan we Motorway 1 weer op. Nabij Brisbane de afslag Stanley Street genomen en binnen 5 minuten zijn we bij ons hotel Rydges Soutbank. Het is 11.00 uur maar we kunnen gelijk inchecken. Onze kamer wordt zelfs geupgrade. We krijgen een mooie suite. Apart slaap- en zitgedeelte, een kleine keuken, 2 tv’s. Al met al heel veel ruimte. Het parkeren van de auto is ook geen probleem. Je geeft je sleutels af en je auto wordt in de hotelgarage geparkeerd. Heb je hem nodig? Ze halen hem gewoon weer voor je op. Tegen de middag lopen we naar Brisbane city. In 10 minuten zijn we midden in het centrum met héél véél winkels. Met één dag shoppen kom je er niet. De lunch eten we bij een Thai's eettentje met de naam Jimmy's on the Mall. Dit is weer eens wat anders dan een steak, aardappels, patat. Om 16.00 uur wordt onze huurauto opgehaald. Om 16.30 uur hebben we nog niemand gezien. De receptie heeft naar Budget gebeld. Om een lang verhaal kort te maken; de auto wordt morgen opgehaald. Hoe laat, geen idee. Makkelijk hè! Het inleveren van de auto wordt door het hotel geregeld. Vervolgens rusten we op onze hotelkamer uit en genieten we van het uitzicht over de stad vanaf ons balkon op de 10e etage. Om 18.00 uur wandelen we weer richting het centrum voor het diner. In de Insight guide staat het restaurant Il Centro vermeld. We vinden het restaurant maar er zijn nog een aantal andere restaurants. Overal is het erg druk en bere gezellig en dat voor een woensdag! Het restaurant Cha Cha Char spreekt ons erg aan maar die zit helemaal vol geboekt dus we boeken alvast een tafel voor morgenavond. Vanavond gaan we zoals gepland bij Il Centro eten. Het eten is heerlijk.
19 graden

Het eerste deel van de rondreis zit erop. Voor de rondreis van Sydney naar Brisbane hebben we in het totaal 1615 km afgelegd. Dit is inclusief alle tripjes naar naastgelegen plaatsen.

Vandaag willen we naar Beerwah (Australian Zoo van Steve Irwin) gaan maar doordat we de huurauto niet eerder kunnen krijgen, gaan we dit morgen doen. Vandaag doen we dus lekker rustig aan. We hebben heerlijk geslapen in een groot 2-persoonsbed. Dat is stukken beter dan een twijfelaartje! Om 9.30 uur ontbijten we lekker uitgebreid in ons hotel. Hierna gaan we de stad in om te winkelen. ’s Middags lunchen we weer bij de Thai Jimmy's on the Mall. Nu heeft Andreas wel zijn "Duckies". Gisteren had dit dat gerecht ook besteld maar kreeg hij iets anders. Midden in Brisbane is de promotie van een album van Ricky Lee (??). Misschien wordt ze ooit nog zo bekend als Kylie Minogue en dan hebben wij haar al in het echt gezien. We zijn vanmorgen zonder jas vertrokken maar het gaat harder waaien waardoor het koud wordt. We lopen terug naar het hotel. We nemen even de tijd om een kaartje naar het thuisfront te sturen. De auto voor de rondreis door de Outback wordt om 15.00 uur afgeleverd. Een Hyundai Santa Fé 4WDV6! Een splinternieuwe met maar 3841 km op de teller. Hier komen we de outback wel mee door. We bekijken de route voor morgen want dan moeten we de stad weer uit zien te komen. ’s Avonds eten we bij Cha Cha Char. We eten allebei kangaroe en die is voortreffelijk.
17 graden

Deze ochtend staan we vroeg op (6.30 uur) want het wordt een lange dag. Om 8.00 uur vertrekken we op weg naar Beerwah. In Beerwah ligt de Australian Zoo van Steve Irwin, the Crocodile Hunter. Na een klein uurtje rijden zijn we al in Beerwah. In het park hebben we heel veel dieren gezien. De dierentuin ziet er totaal anders uit dan de Nederlandse dierentuinen. Van 11.00 tot 12.30 uur volgen we een 4-tal shows. Slangen-, tijger-, vogel- en de krokodillenshow. In de dierentuin aaien we voor het eerst een kangaroe en Wendy aait nog een keer een koala. Om 14.00 uur rijden we weer bij het park weg want we moeten nog naar Toowoomba rijden. Vanaf Beerwah volgen we weg 6 en 85 naar Kilcoy. Vervolgens weg 17 en 85 naar Toowoomba. Op de weg tussen Kilcoy en Esk worden we door de politie aangehouden. We worden al een beetje nerveus. Wendy pakt alvast de rijbewijzen en paspoorten bij de hand. Het is maar een alcoholcontrole en dat om half 4 in de middag. De score is 0,00 promille. Uiteindelijk komen we om 16.45 uur aan in Toowoomba bij het Comfort Inn Grammar View.
19 graden

Het ontbijt laten we vandaag op onze kamer bezorgen. Na het tanken en het halen van de boodschappen zijn we om 9.00 uur op weg naar onze volgende bestemming: Roma. Volgens de informatie is er in Oakley een Army Flying Doctors. We komen op een militair terrein uit. Het zit er allemaal zo krakkemikkig uit dat we zijn doorgereden naar Dalby. Na Dalby komen we in Warra aan. Hier hebben we onze benen gestrekt. In dit plaatsje zien we in één boom wel honderden witte vogels zitten. Toen we dichterbij kwamen om een foto te maken en te filmen, gingen ze heel hard schreeuwen. Ze voelen zich erg bedreigd. Na nog een paar stapjes te zijn genaderd, vliegen ze allemaal naar de volgende boom. We kunnen ze dus niet goed zien maar we zijn niet voor één gat te vangen. De verrekijker biedt uitkomst. Het zijn kleine witte kaketoes. Via Chinchilla komen we aan in Miles waar we stoppen voor de lunch. Onderweg zijn we heel veel dode kangaroes tegen gekomen. Ze waren niet meer op één hand te tellen. Sinds Brisbane zijn we op zoek naar een brievenbus. En ja, eindelijk in Dulacca staat een brievenbus voor onze vakantiekaarten. We zijn benieuwd hoelang het duurt voordat ze in Nederland aankomen. Vanaf Dulacca rijden we in één keer door naar Roma. Om 15.00 uur zijn we bij ons hotel Overlander Homestead. Tussen Toowoomba en Roma maken we voor het eerst kennis met de Road Trains. Road Trains zijn vrachtwagens met minimaal 2 lange aanhangers. Ze kunnen wel 35 meter lang zijn. Na het inchecken rijden we naar de Roma Villa Winery. Binnen liggen heel veel vaten wijn en het ruikt er heerlijk. We proeven er de Roma Villa 2001 Cellarman’s Shiraz. Deze is zo lekker dat we wat een paar flessen inslaan voor de verdere reis door de outback. Tot nu toe hebben we alleen nog maar asfaltwegen gehad. Tijdens het schrijven van dit verhaaltje horen we weer vogels schreeuwen. En ja hoor. Honderden papagaaitjes in de bomen met de kleuren rood/roze/grijs. ’s Avonds eten we in het restaurant bij het hotel. Het toetje krijgen we van de eigenaar in verband met de overlast van een dronkaard.
19 graden

We moeten vandaag bij tijds opstaan omdat het ontbijt om 8.00 uur wordt gebracht. Later kan helaas niet. We zitten in de Outback dus eerst de tank volgooien. Onderweg kom je namelijk niet vaak een benzinestation tegen. Om 8.45 uur rijden we weg uit Roma. Het is een beetje mistig. We rijden door de plaatsjes Muckadilla en Amby. Tussen de plaatsjes in is er weinig te beleven. Als het mee zit, kom je een paar tegenliggers tegen. Net voor Mitchel is er een roadwork. Hier staan we een tijdje te wachten voor een stoplicht. Een roadtrain nadert ons en opeens zien we een 50-tal kangaroes in de bossen weg springen. Een schitterend gezicht maar helaas gaat het te snel voor een foto. Na Mitchel komen we door Mungalalla en daar lopen veel koeien op en langs de weg. Oppassen met de snelheid. Vervolgens weer een lang stuk onbewoonbaar gebied tot aan Morven. Bij Morven slaan we een zijweg in naar het Tregole National Park (11 km). Het park is erg dor en de Ooline bomen met de zwarte orchideeën zijn we niet tegen gekomen. Dezelfde weg weer terug gereden. Van Morven rijden we naar Charleville. We arriveren om 13.15 uur bij het Charleville Motel. We checken nog niet in maar rijden door naar het vliegveld van Charleville. Hier zien we één sportvliegtuig vertrekken en een drietal landen. Om 14.30 uur keren we terug naar het motel om in te checken. We krijgen te horen dat het restaurant op zondag gesloten is dus we moeten buiten de deur eten. We hebben hierin 2 keuzes volgens de motelhouder. De motelkamer valt tegen en het is de minste tot nu toe. Tijdens daglicht gaan we de restaurants opzoeken. Dit scheelt vanavond weer zoeken. Aan de bar bij R.S.L. hebben we iets gedronken en hier gaan we vanavond weer naar toe om te eten. Na terugkomst bij het motel genieten we even lekker van de zon onder het genot van een glaasje wijn. Tegen de avond lopen we naar de R.S.L. Een wandeling van ongeveer 1,5 kilometer. Het eten valt tegen maar de maag is in ieder geval gevuld. Daarna volgt de wandeling terug naar het motel. Aan de hemel staan honderden sterren. Zoveel hebben we er nog nooit aan de hemel zien staan. Een mooie afsluiting van deze dag.
19 graden

Vanmorgen hebben we geen zin in een hot breakfast. We gaan in Charleville naar de bakker voor ons ontbijt en de lunch. Om ongeveer 8.45 uur rijden we richting Barcaldine. Vanuit Charleville volgen we de A2 naar Augathella. Na 10 minuten komen we een levende kangaroe tegen. Hij zit langs de kant van de weg. We remmen hard en zetten de auto in de berm. Hierna steekt de kangeroe de weg over en springt snel het bos weer in. Een foto maken lukte weer niet. Wat zijn ze toch snel! Vijf minuten later zien we een havik op de weg zitten. Hij vliegt weg als we hem naderen. Hij had zich verschanst aan een dode kangaroe. Gaandeweg de route komen we steeds meer roofvogels tegen waarvan er één waarschijnlijk een arend is (witte kop met bruin/witte vleugels). In het plaatsje Tambo en Blackall is niks te beleven. Na Blackall rijden we door naar Barcaldine. Om 13.30 uur rijden we Barcaldine binnen. Eerst de auto maar wat te drinken gegeven. Hij begint aardig te zuipen. Hij rijdt vandaag 1 op 9. Maar ja, wat wil je met een 2.7 liter v6 24v. Vandaag verblijven we in de Ironbark Inn Motel. Het is weer een eenvoudig verblijf maar het ziet er beter uit dan gisteren. Na het uitladen van de spullen verkennen we het stadje, doen we de boodschappen en zoeken we een bakkerij voor morgenochtend. Bij het motel zit een bistro waar ze veel Australische gerechten hebben dus daar gaan we eten. We belanden in een open schuur. Het voorgerecht is een zelf gebakken brood met roomboter. Om te smullen. De eigenaar van het motel is tevens de burgemeester van Barcaldine en hij staat erop dat we morgenochtend ontbijt bij hem eten. Wij hebben om 8.30 uur afgesproken en dit terwijl we eigenlijk willen uitslapen. Maar ja, zo’n vriendelijke uitnodiging kunnen we niet afslaan. Deze avond hebben we nog een tijdje met een "local" gepraat. Om 21.00 uur komt de regen met bakken uit de hemel. We horen dat dit niet gebruikelijk is voor deze tijd van het jaar. Het is nu het droogte seizoen in deze regio.
20 graden

Zoals afgesproken zitten we om 8.30 uur aan het ontbijt. Het is een eenvoudig ontbijt in de open schuur. Na het ontbijt rijden we langs de bakker voor onze lunch. Hier moet je ’s morgens echt aan denken want onderweg kom je vrijwel niks tegen. Om ongeveer 9.30 uur verlaten we Barcaldine. Ook vandaag moeten we de A2 blijven volgen. Na 81 km arriveren we in het eerste plaatsje Ilfracombe. In Ilfracombe staan langs de A2 heel veel oude voertuigen uit eind 19e en begin 20e eeuw. Erg leuk om te zien. Na Ilfracombe gaan we op weg naar Longreach. We zijn nog geen 5 minuten op weg en Wendy ziet drie emu’s lopen. Die hebben we gedurende onze reis nog niet gezien. Om 11.00 uur arriveren we in Longreach. Bij het vliegveld van Longreach is het Qantas Founders museum en de oude hangar van vliegtuigmaatschappij Qantas. Buiten staat een grote Boeing 747. We hebben samen het museum bezocht waar je veel over de geschiedenis vindt. Na het bezoek is het voor Andreas tijd voor een cafeïne shot. Hier kun je tenminste weer een longblack (dubbele espresso + ½ cup hot water) bestellen. De gewone koffie is namelijk niet lekker. Na Longreach is Winton de eerstvolgende grote plaats. Dat ligt dan wel 175 km verder op. Maar ach, aan die afstanden zijn we inmiddels al gewend. Onderweg heb je veel lange rechte stukken weg waar weinig te beleven is. Bij onze lunchstop zien we een grote Roadtrain van 50 meter lang. Die moeten we even van dichtbij bewonderen. Om 14.00 uur bereiken we Winton met een strakblauwe hemel en een graadje of 25 à 30. We verblijven bij het Boulder Opal Motor Inn. Na het inchecken wandelen we Winton in. Voor Andreas kopen we een originele Jacaru hoed. Hierna genieten we op een terrasje, onder het genot van een drankje, van de zon. We besluiten hier vanavond ook te gaan eten. Het restaurant bij de Motor Inn is namelijk niet open. Na terugkomst bij het motel pakken we nog veel zonnestralen mee. ’s Avonds keren we naar het centrum van Winton terug voor ons diner.
25-30 graden

Vandaag beginnen we met een ontbijtje op onze motelkamer. Bij het uitchecken ontvangen we een fles champagne voor ons huwelijk (en dat is nummer 3). Om 9.15 uur vertrekken we uit Winton. De bakker heeft niks naar ons zin dus hebben we nog geen lunch voor vandaag maar een noodrantsoen (koekje en chips) is aanwezig. Vanuit Winton volgen we opnieuw de A2 richting Kynuna en McKinsley om vervolgens in Cloncurry te komen. Net voor Kynuna zien we een toeristische route “Combo Waterhole 8 km”. Dit is een onverharde weg. Dat is een uitdaging want we hebben nog niet echt onverhard gereden. Na 5 km is de weg zo slecht (hele diepe kuilen) dat we de rit staken. Dit willen we de Santa Fé en ons zelf niet aandoen. Je zit in de middle of noware en je hebt geen GSM bereik dus als er iets met je auto gebeurd dan heb je een probleem. We keren de auto en nu is het de beurt aan Andreas om offroad te rijden. Na dit offroad avontuur draaien we de A2 weer op en vervolgen we onze asfaltweg weer. Onderweg zien we 2 emu’s en rijden we achter een roadtrain van 50 meter lang welke we moeten inhalen. Effe planken! Je bent hem niet zomaar voorbij. Om 14.00 uur arriveren we bij Gidgee Inn, ons overnachtingmotel. Na het inchecken rijden we naar een uitzichtpunt buiten het stadje. Hier kun je goed zien dat de Cloncurry River droog staat. Daarna rijden we naar de Chinaman Dam. De kant waar het water is, lijkt wel een soort moeras. Er wordt zelfs gewaarschuwd voor krokodillen. Vervolgens een kort bezoekje aan het vliegveld maar dat stelt niks voor. Terug bij het motel genieten we even van de zon. Cloncurry staat bekend om haar warmterecord, 52,8 graden Celsius. Hoogst gemeten temperatuur ooit in Australië. Tot nu toe ook de hoogste temperatuur van onze rondreis door Australië. Een strak blauwe hemel, geen wolk te zien en de zon brandt als een gek. ’s Avonds eten we in het restaurant bij het motel. Na het eten nemen we een afzakkertje.
30 graden

De wekker loopt vandaag vroeg af want we gaan veel kilometers maken. Na een ontbijt bij het motel rijden we om 8.45 uur weg. Nog even langs de bakker en supermarkt voor de lunch. Vanaf Cloncurry nemen we weg 83. Na 50 km komen we door Quamby met welgeteld 5 inwoners. Voordat we ons gas los hebben, zijn we het dorpje al weer voorbij. Het volgende dorp ligt 175 km verderop, Burke & Will Junction. Dit dorpje heeft 1 inwoner meer. Er is hier zelfs een roadhouse maar we hebben onze lunch bij ons en het is er erg druk met caravans. En die wil je niet voor je hebben op deze wegen. De weg vanaf Cloncurry is over grote delen maar voor één auto geasfalteerd. Naast het asfalt is er een strook van 1 meter met stenen en zand. Dus met inhalen cq passeren moet je allebei de ‘grindbak’ in. Maar dan heb je nog de Roadtrains. Die gaan niet voor je aan de kant. Zet je hele auto maar in de ‘grindbak’ want dan ben je er zeker van dat je auto heel blijft. Wendy heeft op dit traject tot 2 keer toe pech. En 4 tegemoetkomende auto’s die allemaal door de ‘grindbak’ rijden is ook niet prettig. Ze veroorzaken enorme stofwolken. Je ziet geen hand voor je ogen. Wij zijn met z'n tweeën dus 4 ogen zien meer dan 2 en alles gaat goed. De rest van de weg gaat voorspoedig. Net voor Normanton springt er een kangaroe de weg over. Gelukkig hebben we hem op tijd in de gaten. We rijden Normanton voorbij om door te rijden naar Karumba. Dit plaatsje ligt zo’n 70 km verderop aan de Golf van Carpentaria. Bij het Karumba point drinken we wat. Daar in de bomen zitten allemaal zwarte papagaaien met een rood/gele staart. Ze zijn druk bezig met de vruchten die in de bomen hangen. Een leuk gezicht om te zien. Na dit bezoek rijden we naar Normanton. De benzinetank is bijna leeg dus eerst maar eens vullen. Om 15.30 uur zijn we bij het Gulfland Motel. Buiten is het erg warm. Snikkie heet, wel meer dan 30 graden. Het plaatsje Normanton stelt niet veel voor. Gelukkig kunnen we bij het motel eten. Voor onze motelkamer is een veranda. Net voor zonsondergang komt er een groep kangaroes het terrein bij het motel op. Eindelijk hebben we kangaroes op de foto en film kunnen vastleggen. Ons geduld is beloond. De kangaroes zijn erg nieuwsgierig maar we moeten niet te dichtbij komen want dan zijn we weg. Tijdens het eten zien we in het restaurant een salamander lopen. We zitten nu echt in de Outback. Geweldig! We raken aan de praat met een aantal Australiërs die zelf een rondreis door hun eigen land aan het maken zijn. Ze zijn erg geïnteresseerd in de plaatsen waar wij tot nu toe zijn geweest.
>30 graden

Omdat we een geweldig bed hebben (helaas niet ....) zijn we al heel vroeg wakker. Om 7.45 uur zitten we aan het ontbijt en een half uurtje later zitten we in de auto op weg naar Georgetown. Bij ons motel zit in de berm een kangaroe te eten. Een mooi moment om even van te genieten. Na ongeveer 150 km rijden, bereiken we Cloydon. Hier is niks te beleven dus gaan we door naar Georgetown. Hier zijn al om 12.00 uur. Bij het Information Center halen we informatie over de omgeving. De Agatha Mineral Creek ligt 140 km verderop. Gezien de tijd die we vandaag nog hebben, is dat een leuk idee. De weg is in het begin geasfalteerd maar dit houdt al gauw op. Andreas krijgt eindelijk zijn offroad weg. Dit betekent wel dat we 130 km onverhard moeten rijden en dan ook nog terug. 260 km onverhard rijden en voor de duisternis terug zijn is niet haalbaar. Het wordt ook ten zeerste afgeraden om na 17.00 uur nog te rijden. We hebben zo’n 25 km onverhard gereden en zijn toen omgekeerd. Tijdens deze route zien we 2 grijze kangaroes langs de weg. Een aparte soort die we nog niet gezien hebben. We stoppen de auto voorzichtig maar de kangaroes maken een sprintje en weg zijn ze. Om 13.30 uur komen we aan bij het Latara Resort Motel om in te checken. Volgens de papieren hebben we een villa, nou ja, een villa. We wisten dat het hotel helemaal vol zat dus zitten we in een vakantiehuisje achter het hotel. In dit huisje zit veel ongedierte. Zelfs een kakkerlak. Het is heel warm, zelfs in de schaduw. Te warm om nog iets te ondernemen. We hebben lekker in de tuin voor het huisje gezeten. Het motel heeft gelukkig een restaurant. We zijn vandaag exact 3 weken getrouwd dus dat vieren we met een lekkere fles wijn. Deze nacht slapen we weinig door de hitte en het ongedierte.
35 graden

Na een lange nacht voor Wendy van diarree en overgeven (waarschijnlijk voedselvergiftiging) staan we om 7.30 uur op. Na het ontbijt rijden we weg uit Georgetown. Onze eerste uitstap staat naar Talaroo Hot Spring gepland maar vooraan de weg staat aangegeven dat dit gesloten is. Weg warm bad! We zijn daarom maar doorgereden naar de volgende bezienswaardigheid, O’Briens Creek Gem fields. We moeten bij Mt Suprise 37 km onverhard naar boven rijden. Boven aangekomen hebben we niks anders gezien dat het bordje O’Briens Creek en verderop is de weg afgesloten. Wij zijn omgedraaid en weer 37 km hobbel de bobbel naar beneden en dat voelt voor Wendy niet prettig want ze voelt zich nog niet helemaal lekker. Op de weg naar beneden komen we 2 dingo's tegen. Gelukkig zitten we in een auto..... Ons volgende verblijf ligt vanaf Mt. Suprise 40 km verder. Hiervan is 25 km verhard en 15 km onverhard. Bij aankomst zien we een heleboel treinwagons staan. Wendy zegt nog: “daar slapen we in”. Andreas wil het niet geloven. En ja hoor, tijdens het inchecken horen we dat we in Coupe 5 zitten (stoel 41 t/m 44 en 53 t/m 56). Het verblijf heet Undara Lava Lodge. We zitten midden in de bossen. Bij aankomst is Wendy nog ziek en ze gaat even rusten. Andreas gaat buiten op de veranda zitten en spot allerlei dieren. Onder andere 3 kangaroes van heel dichtbij. Verder 2 kookaburra’s die steeds hun bek houden als Andreas aan het filmen is. Daarnaast nog veel andere vogels waar wij de naam niet weten. Op weg naar de bistro springt er uit het niets een grote kangaroe achter ons langs. Geweldig! De bistro bestaat uit een plein waar de kok staat te koken met daarom heen tafeltjes om aan te eten. Om de tafels heen staan weer treinwagons. In die treinwagons zijn ook weer tafels gemaakt. We hebben het voorrecht om in één van de treinwagons te eten. De kok staat op het binnenplein te koken. Als de bel gaat en je tafelnummer staat op het bord dan kan je je eten gaan halen. Een leuke manier van "bedienen". Kangaroes zijn mooie dieren maar ze smaken vanavond ook heerlijk.
25 graden

Vandaag is het ontbijt anders dan anders. Het is in de buitenlucht, midden in het bos. Afgekapte boomstammen zijn ons tafels en stoelen. Ons brood moeten we zelf bij het kampvuur roosteren. Water voor koffie en thee wordt boven het kampvuur warm gemaakt. De eitjes en bacon wordt op een bakplaat gebakken. Een leuke ervaring! Na het ontbijt wandelen we over het park. Tijdens de wandeling komen we 3 kangaroes tegen (een moeder met haar jongen). Van zo dichtbij hebben we ze nog niet gezien. Verder zien we 4 kookaburra’s op een rijtje zitten en ze houden weer hun bek dicht. Om 12.00 uur nuttigen we een stevige lunch want om 13.00 uur gaan we een tocht van 3 ½ uur door 3 lavagrotten maken (Undara Lava tubes). In de groten zitten veel vleermuizen. Het is af en toe stevig klimmen en dalen over de lavarotsen. Onderweg zien we schedels van kangaroes en varkens. Na terugkomst drinken we wat aan de bar en genieten we van de mooie omgeving. Morgen verlaten we dit alweer. Het verblijf in deze treinwagons in deze omgeving is uniek. Echt de moeite waard om hier te overnachten.
25 graden

We beginnen vandaag aan de laatste dag van het 2e deel van de rondreis. Om 9.00 uur rijden we weg uit Undara. In Mt Garnet geven we de auto te drinken en halen we bij de bakker een ontbijtje. Bij vertrek is het bewolkt met af en toe de zon. Gaandeweg wordt het steeds bewolkter. Bij Atherton is het landschap heuvelachtig en begint het bovenop de berg te regenen. In het dal wordt het weer langzaam droger. Om 13.30 uur bereiken we Cairns. Het is warm maar wel bewolkt. We checken in en leveren de auto in. Het 2e deel van de rondreis hebben we 3473 km gereden. Tezamen met het 1e deel is dat in het totaal 5086 km.’s Middags verkennen we Cairns. Het plaatsje heeft heel veel winkels. Het Hotel Oasis Resort ligt in het centrum. Het heeft een mooi zwembad met een bar in het midden. Gelukkig hebben we weer een kingsize bed. En jawel, de 4e fles champagne staat op ons te wachten. ’s Avonds eten we bij de Italiaan. Het miezert die avond heel hard maar doordat de temperatuur zo hoog ligt, worden we niet echt nat.
25 graden

Deze dag staan we vroeg op. Om 8.05 uur rijdt de bus ons naar Port Douglas. Hier stappen we op een boot naar de Great Barrier Reef. De boottocht duurt 90 minuten. Onderweg ziet Wendy een dolfijn uit het water springen. In de Great Barrier Reef heeft men een platform gemaakt. Hier legt de boot aan. Vanaf dit platform kun je van alles doen. Zoals snorkelen, duiken, zonnen en met een onderwaterboot naar het koraal kijken. Aan boord van het platform serveren ze een lunch. Na de lunch maken we een tocht met de onderwaterboot. Je ziet op deze manier veel van het koraal en de vissen. De zee is erg woest en gezien het aantal grote vissen in de zee besluiten we om maar niet te gaan snorkelen. Daarnaast is het snorkelgebied erg klein voor alle mensen aan boord. Om 15.00 uur voert de boot terug naar Port Douglas. Vervolgens de bus weer in en komen we om 18.00 uur bij ons hotel aan. Na een verfrissende douche gaan we bij Après Beach eten. Het eten is daar fantastisch. Andreas heeft krokodil en kangaroe gegeten en Wendy Barramundi (vis) en Beef met noedels. Tijdens het eten komen we er achter dat het restaurant met bar door Nederlanders wordt gerund.
25 graden

Deze dag kunnen we helemaal zelf bepalen wat we doen. Even lekker uitslapen. Na het ontbijt gaan we Cairns in om te winkelen en souvenirs te kopen. Om 14.00 uur zijn we terug in het hotel. We nemen een duik in het zwembad en drinken in het zwembad cocktails. ’s Avonds vinden we geen leuke restaurant dus gaan we terug naar Après Beach.
25 graden

De allerlaatste dag in Cairns. Ook deze dag doen we rustig aan. Lekker wandelen door Cairns en ’s middags weer zwemmen in het zwembad De cocktails mogen niet ontbreken. Wendy bevestigt nog even de vluchten zodat we er zeker van zijn dan we morgen naar huis kunnen.
25 graden

Om 5.00 uur loopt de wekker af. De taxi is er om 5.45 uur om ons naar Cairns Domestic airport te brengen. Met een kwartiertje zijn we op het vliegveld. Bij het inchecken voor onze binnenlandse vlucht naar Brisbane zijn er problemen. In alle stukken staat dat je 30 kilo bagage p.p. mag meenemen maar Qantas zegt gewoon doodleuk 20 kilo. We hebben in het totaal 6 kilo overgewicht. Dit moeten we uit de koffers halen en als handbagage meenemen. Door 2 flessen wijn en een paar schoenen uit de koffer te halen is het probleem opgelost. Onze koffers worden nu gelijk ingeboekt tot aan Amsterdam. De vlucht naar Brisbane duurt 2 uur. Na aankomst op Brisbane moet je van Brisbane Domestic naar Brisbane International. Alles is heel netjes aangegeven en het transport gaat met de metro. Op Brisbane International moeten we 6 uur wachten voor onze vlucht naar Singapore. Deze vertrekt om 15.00 uur (lokale tijd). De vlucht naar Singapore verloopt voorspoedig en duurt 7 uur. We komen om 21.00 uur (lokale tijd) aan. De tussenstop neemt 3 uur in beslag. Na deze tussenstop begint de lange vlucht van 13 ½ uur naar Amsterdam. We landen om 6.30 uur in Amsterdam, 3 kwartier eerder dan verwacht.
25 graden